بسم الله مهربون :)
مدتیه برای نماز مغرب و عشا میرم مسجد. آرامش فوق العاده ای بهم میده. پنج دیقه قبل اذان میرم و فورا بعد نماز هم برمیگردم. خب من چادری نیستم. گاهی میپوشم، خیلی کم البته! اما حجابم سعی میکنم همیشه کامل و قابل قبول باشه. مسجد هم که میرفتم بدون چادر میرفتم، فقط سجاده و چادر نمازم رو میبردم.
چندتا خانم هستن که پای ثابت نماز جماعت هان که البته من اصلا دوسشون ندارم! روز های اول که میرفتم یه جوری نگاه میکردن که حدس میزدم به خاطر با مانتو رفتنم باشه. چند شب بعدش شروع کردن به نصیحت و این حرف ها! منم کاملا گوش میدادم، تشکر میکردم میومدم خونه. امروز یکیشون بعد نماز بهم گفت مسجد حرمت داره دخترم، اگه میخوای بیایی باید حتما با چادر بیایی!
کاری ندارم که کدوم قانونه که میگه من حتما باید با چادر برم، یا اصلا اون خانم چکارست که میگه من برای نمازخوندن توی خونه ی خدا باید چه شکلی باشم، مهم اینه که نگاه های سنگین و حرف هاشون رو دوست ندارم. دیگه مسجد رفتن نه تنها بهم آرامش نمیده بلکه اذیتمم میکنه. از فردا خونه ی خودمون میخونم :) ولی کاش میشد برم به اون خانومه همه ی حرف هامو بگم ولی نمیرم، چون واقعا حوصله شو ندارم =))
+ الهی که بخواین و بشه :)
درباره این سایت